بررسی کارآیی برخی جدایه‌های بومی و تجاری Bacillus subtilis در ممانعت از رشد Fusarium oxysporum f.sp. melonis عامل پژمردگی آوندی خربزه
کد مقاله : 1468-23IPPC
نویسندگان
1خراسان رضوی.تربت جام.خیابان موسی بن جعفر.موسی بن جعفر 14.
2- گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
3- بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
4بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
چکیده
خربزه از خانواده کدوییان (Cucurbitaceae) و یکی از مهمترین محصولات جالیزی ایران است. بیماری پژمردگی خربزه ناشی از Fusarium oxysporum f.sp. melonis(Fom) یکی از مهمترین عوامل خسارتزای این محصول است که به‌طور چشمگیری باعث کاهش کمیت و کیفیت این محصول می‌گردد. امروزه کاربرد قارچ‌کش‌ها معمول‌ترین روش کنترل این بیماری است. با توجه به اثرات سوء مصرف سموم، کنترل بیولوژیک می‌تواند به عنوان روش جایگزین مورد بررسی قرار گیرد. باکتری Bacillus subtilisاز میکروارگانیسم‌های مفید بوده که با مکانیسم‌های متنوع، برخی بیمارگرهای گیاهی را کنترل می‌کند. این تحقیق به منظور ارزیابی و مقایسه اثر برخی جدایه‌های بومی و تجاری B. subtilis ، همچنین ایپرودیون-کاربندازیم wp 5/52% با سه غلظت 1، 3 و 5 پی‌پی‌ام نیز به عنوان قارچکش رایج و از جهت میزان ممانعت از رشد بیمارگر Fom مورد بررسی قرار گرفت. جدایه‌های بومی در این پژوهش از ریزوسفر مزارع خربزه استان خراسان رضوی بدست آمد و پس از بررسی‌های اولیه، دو جدایه بومی E1 و F1 جهت آزمایشات بعدی انتخاب شدند. جدایه‌های تجاری باکتری B. subtilis از چهار ترکیب تجاری با کد‌های Cx، Cb، Cp و Cr بدست آمد. نتایج این بررسی نشان داد که کلیه جدایه‌های بومی و تجاری دراین تحقیق نسبت به شاهد، در کاهش رشد بیمارگر Fomمؤثر بودند، ولی این تأثیر در مورد جدایه‌های مختلف آنتاگونیست، متفاوت بود. آزمایش زیست سنجی کشت متقابل بیمارگر و آنتاگونیست نشان داد که جدایه‌های Cr، Cp، Cb و Cx، E1 و F1 به ترتیب 75، 74، 60، 50، 35 و 8/32 در صد مانع رشد بیمارگر شدند، در آزمایش بررسی اثر ترکیبات فرار آنتاگونیست مشخص شد که جدایه‌هایCr، Cp، Cb، Cx، E1 و F1 به ترتیب 65، 7/35، 2/34، 1/27، 25 و 8/12 درصد مانع رشد بیمارگر مورد مطالعه شدند. قارچکش ایپرودیون-کاربندازیم در غلظت 5 پی‌پی‌ام سبب 80 درصد بازدارندگی رشد بیمارگر شد. بطورکلی نتایج نشان داد که جدایه تجاری Cr و جدایه بومی F1 در آزمایشات کشت متقابل و ترکیبات فرار به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر روی بیمارگر را داشتند، همچنین مشخص شد که تأثیر کلیه جدایه‌های آنتاگونیست در آزمایش کشت متقابل بیشتر از آزمایش ترکیبات فرار بود. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که برخی جدایه‌های B. subtilis پتانسیل بکارگیری در کنترل بیولوژیک عامل پژمردگی آوندی خربزه را دارند.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Investigating the inhibitory effect of commercial and native strains of Bacillus subtilis on vascular wilting pathogen of melon Fusarium oxysporum f.sp. melonis(Fom)
Authors
saeedeh alvani jami, Mehdi Jahani, Mojtaba Moradzadeh eskandari, Fatemeh Azad Disfani
Abstract
Melon belongs to cucurbitaceae family and is among the most cultivated gourds in Iran. Vascular wilt, is one of the most important disease of melon which associated with a high loss in plant quality and quantity. Using fungicides is the most conventional way of controlling this disease but the side effects of applying chemicals is well revealed. Biological control is an alternative method to control this pathogen. Bacillus subtilis is a profitable bacterium which controls the Fusarium pathogen in different ways. This study was conducted in order to investigate the effect of native and economic strains of Bacillus subtilis and three doses (1, 3 and 5 ppm) of Iprodione- Carbendazim WP, on mycelial growth of Fom pathogen. Native strains obtained from melon rhizosphere of several fields in Khorasan-Razavi. Two different strains (F1 and E1) were selected to study. Commercial strains obtained from four compounds coded as Cr, Cp, Cb and Cx. Results showed that mycelial growth inhibited by all commercial and native strains whereas vrious strains showed different inhibitory percent on pathogen. The bioassay of antagonistic activity of Bacillus subtilis against Fom showed an inhibition of 75, 74, 60, 50, 35 and 32.8 % for Cr, Cp, Cb, Cx, E1 and F1 respectively. The study of antagonistic effect of volatile compounds showed that the inhibitory effect of Cr, Cp, Cb, Cx, E1 and F1 was 65, 35.7, 34.2, 27.1, 25 and 12.8 percent respectively. At 5 ppm, Iprodione-Carbendazim limited mycelial growth by 80 %. The highest and lowest inhibitory effect of antagonistic activity and volatile compounds on pathogen growth observed for Cr (commercial strain) and F1 (native strain) respectively. The effect duel calture activity was significantly higher than volatile compounds in respect of suppressing pathogen growth. Results showed that some B. subtilis are potentially proper for biological control of vascular wilt disease in melon
Keywords
: inhibition, biological compound, antagonist, mutual cultivation