تاثیرکارایی چندین فرآورده‌ی مهم آلی نماتودکش در مهار نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای (Pratylenchus loosi)

کد مقاله : 1106-23IPPC
نویسندگان
استان گلستان گنبد کاووس بلوار مرزبان چهارراه استقلال پلاک61
چکیده
امروزه استفاده از ترکیب کود سبز و سایر کودهای آلی، علاوه بر این‌که بستر مطلوبی را برای تغذیه‌ی میکروفون و میکروفلورهای خاک ایجاد می‌کنند، فعالیت میکروارگانیسم‌های هم‌ستیز نماتود‌های انگل را تشدید کرده و برای مدیریت نماتودهای انگل گیاهی در مقیاس بزرگ مفید می‌باشند. نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای با نام علمی Pratylenchus loosi، مهم‌ترین عامل خسارت‌زای چای در ایران و جهان به‌شمار می‌رود که سالانه خسارات قابل توجهی به این محصول وارد می‌نماید. در این پژوهش، با هدف بررسی کارائی اصلاح‌کننده‌های آلی نماتودکش در دو سطح آلوده به عامل بیماری با جمعیت بالاتر از آستانه خسارت (میانگین جمعیت اولیه زمستانه بیش از 100 نماتود در 100 گرم خاک) و آلوده به عامل بیماری با جمعیت کمتر از آستانه خسارت (میانگین جمعیت اولیه زمستانه کمتر از80 نماتود در 100 گرم خاک)، چهار تیمار (نیمارین با مقدار مصرفی 20 در هزار ،کنجاله زیتون و ضایعات توتون هر دو به میزان هفت گرم به ازای هر کیلوگرم خاک و تیمار فاقد اصلاح کننده یا شاهد) در سه تکرار در قالب طرح آماری پایه بلوک‌های کامل تصادفی در قطعات چای‌کاری ایستگاه تحقیقات چای فشالم شفت (از ایستگاه‌های تابعه پژوهشکده‌ی چای) به اجرا درآمد. شاخص‌های کیفی از قبیل درصد ماده جامد، درصد رطوبت، درصد تانن و درصد عصاره‌ی آبی و هم‌چنین شاخص‌های کمی از قبیل: جمعیت نماتود در 100 گرم خاک و یک گرم ریشه و هم‌چنین عملکرد برگ سبز (کیلوگرم در هکتار) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در محیط آلوده به بیماری با جمعیت بالاتر از آستانه خسارت، تنها در شاخص درصد رطوبت، تیمار ضایعات توتون با 93/71% و در محیط آلوده به بیماری با جمعیت پایین‌تر از آستانه خسارت، تیمار نیمارین با 26/21% در شاخص درصد ماده جامد، 72/78% در شاخص درصد رطوبت و 4/39% در شاخص درصد عصاره آبی جزء بهترین تیمارها بودند. در سایر شاخص‌های کیفی هیچ تیماری برتری قابل ملاحظه‌ای از خود نشان نداد. در شاخص‌های کمی از قبیل جمعیت نماتود در خاک و ریشه در محیط آلوده به P. loosi با جمعیت اولیه بیشتر از آستانه خسارت اقتصادی، تیمار نیمارین و در محیط آلوده به P. loosi با جمعیت اولیه کمتر از آستانه خسارت اقتصادی، تیمار ضایعات توتون بیشترین تاثیر را نشان دادند. هم‌چنین در شاخص عملکرد برگ سبز، در میان تیمارها تفاوت آماری ملاحظه نشد، اما نسبت به شاهد افزایش عملکرد مشاهده گردید. نتایج به‌دست آمده در این تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از نیمارین و ضایعات توتون می‌تواند علاوه بر کاهش جمعیت نماتود در خاک و ریشه، تا حدودی شاخص‌های کیفی را هم بهبود بخشیده و به‌عنوان یک عامل مهم زیستی در کنترل نماتود مولد زخم ریشه چای به‌کار گرفته شوند.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Efficiency impact of several important products of nematicide on biological control of tea root lesion nematode (Pratylenchus loosi)
Authors
MEHRNOUSH RAJAEI
Abstract
Nowadays using the combination of green manure and other organic fertilizers intensify the activity of antagonistic microorganisms of parasitic nematodes as well as providing a good substrate to feed soil microphone and micro flora and is useful for large-scale management of plant parasitic nematodes. Tea root lesion nematode, Pratylenchus loosi, is the most important damage-causing factor of tea in Iran and all over the world. Present study aimed to investigate the nematicide organic modifiers efficiency in two levels as infected with the disease agent with a population above the economic threshold (average winter initial population is more than 100 nematodes per 100 g soil) and infected with the disease agent with a population lower than the economic threshold (average winter initial population is less than 80 nematodes per 100 g soil) with four treatments (Neemarin with the dose of 20 per 1000, olive meal and Tobacco wastes both as 7 g per one kg soil and control treatment) in three replicates that was conducted in a Completely Randomized Bulk Design (CRB) in Fashalam tea research station (Shaft). Qualitative indices such as solid content (%), moisture content (%), tannin content (%) and tea water extract (%) and quantitative indices such as nematode population in 100 g soil and one g root and also green leaf yield (kg per ha) were measured. Results related to the infected zone with the disease agent with a population above the economic threshold, showed that Tobacco waste with 71.93% was identified as the best treatment in moisture content index, while in the infected zone with the disease agent with a population lower than the economic threshold, Neemarin with 21.26%, 78.72% and 39.4% were the best treatments in solid content, moisture content and tea water extract indices, respectively. In other qualitative indices, no significant superiority was observed between treatments. In quantitative indices such as nematode population in soil and root, Neemarin and Tobacco wastes were the most important treatments in infected zone with the disease agent with a population above the economic threshold and the disease agent with a population lower than the economic threshold, respectively. For green leaf yield index, there was no significant difference between treatments, but an increase in yield was observed compared to control treatment. Results revealed that using Neemarin and Tobacco wastes can improve qualitative indices as well as reducing nematode population in soil and root and can be used as an important biological agent in tea root lesion nematode control.
Keywords
Tea, Organic Product of Nematicide, Control, Pratylenchus loosi