اثر تعداد دوماتیا بر میزان زنده‌مانی لارو شکارهای درون رسته‌ای، Phytoseiulus persimilis و Amblyseius swirskii (Acari: Phytoseiidae)

کد مقاله : 1045-23IPPC
نویسندگان
1استان چهارمحال و بختیاری- شهرکرد بلوار معلم کوچه 28 پلاک 17
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
3کرج، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، گروه گیاهپزشکی
4پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده
استفاده از ساختارهای گیاهی موجب پایداری سامانه‌هایی می‌شود که شکارگری درون رسته‌ای در آن‌ها جریان دارد. در این پژوهش، تأثیر تعداد یکی از انواع این ساختارها (دوماتیا) بر احتمال افزایش زنده‌مانی لاروهای دو کنه‌ی شکارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot و Amblyseius swirskii Athias-Henriot بررسی شد. برای این منظور سطح پشتی یک قطعه برگ گیاه فلفل شیرین (Capsicum annuum L.) رقم کالیفرنیا واندر به ابعاد 3 × 3 سانتی‌متر (دارای 0، 2 و 4 دوماتیا) روی ابر اشباع از آب داخل ظرف پتری با قطر 9 سانتی‌متر مورد استفاده قرار گرفت. یک کنه‌ی ماده‌ی بالغ جوان A. swirskii به همراه 5 لارو هم‌سن P. persimilis، 5 لارو و 5 تخم کنه‌ی تارتن دو لکه‌ای Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) به واحد آزمایشی اضافه و واحدهای آزمایشی در ژرمیناتور و شرایط کنترل‌شده (دما: ℃2 ± 25، رطوبت: 5 ± 65 درصد و دوره نوری: 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) در آزمایشگاه رفتارشناسی کنه‌ها نگهداری و تعداد لاروهای خورده شده و زنده‌ی شکار درون رسته (P. persimilis) پس از گذشت 10 ساعت شمارش و ثبت شد. این آزمون با دو ترکیب P. persimilis به‌عنوان شکارگر و A. swirskii به‌عنوان شکار درون رسته انجام و 15 تکرار برای هر آزمون در نظر گرفته شد، آنالیز داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 25 و در قالب آزمون F با مقایسه تکمیلی توکی صورت گرفت. نتایج نشان داد تعداد دوماتیا بر میزان زنده‌مانی لارو P. persimilis به‌طور معنی‌داری مؤثر است (P < 0.01). بیشترین میزان زنده‌مانی لارو هر دو گونه در تیمار 4 دوماتیا با میانگین 26/0 ± 8/2 برای P. persimilis و 21/0 ± 53/0 برای A. swirskii و کمترین آن در تیمار بدون دوماتیا با میانگین 29/0 ± 1/1 برای P. persimilis و 09/0 ± 13/0 برای A. swirskii ثبت شد. این میزان برای لارو P. persimilis در تیمار 4 دوماتیا به‌طور معنی‌داری نسبت به تیمار 2 دوماتیا بیشتر (P < 0.01) و برای لارو A. swirskii تفاوت معنی‌داری نداشت (P > 0.05). اثر تعداد دوماتیا و ترکیب گونه‌های فیتوزئید بر این برهم-کنش در دست بررسی است.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
The effect of domatia abundance on intraguild prey larvae predation in P. persimilis and A. swirskii (Acari: Phytoseiidae)
Authors
Nargess Abbasi, Azadeh Zahedi Golpayegani, Alireza Saboori, Sima Shirdel
Abstract
The plant structures such as domatia could be useful in system stabilities which intraguild predation interactions are current in. In this research, we studied the effect of sweet pepper plant domatia number on the predation rate of two intraguild prey species, i.e Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot and Amblyseius swirskii Athias-Henriot. Detached sweet pepper plant leaves (Capsicum annuum var. California wonder, 3 × 3 cm) with 0, 2 and 4 domatia were put on water saturated sponge inside Petri dish (d: 9 cm). An adult female A. swirskii along with 5 same-aged P. persimilis larva, 5 Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) and 5 T. urticae eggs were added to the experimental unit and considered as treatment. The experimental units were kept under controlled conditions (25 ± 2℃, RH: 65 ± 5%, L: 16, D: 8). The number of consumed larva were recorded after 12 hours and data was analyzed through F test (Tukey Post-hoc test) in SPSS 25. Our results showed that the domatia abundant led to a significant effect on P.persimilis larval predation rate (P < 0.01). The most larval survivorship was recorded on patches with four domatia structures with an average of 2.8 ± 0.26 as consuming rate for P. persimilis and 0.53 ± 0.21 as consuming rate for A. swirskii. The least larval survivement was recorded on patches with 0 domatia with an average of 1.1 ± 0.29 as consuming rate for P. persimilis and 0.13 ± 0.09 for A. swirskii. The P. persimilis larval predation rate was significantly less on patches with four domatia structures in comparison with those with two structures (P < 0.01). While the same comparison for A. swirskii was not significant (P > 0.05). The effect of domatia abundant on the foraging behavior of other phytoseiid species combinations is under investigation.
Keywords
Guild, refuge, predation