مروری بر وضعیت بیماری ساق سیاه کلزا Leptosphaeria maculans در ایران و جهان
کد مقاله : 1230-23IPPC
نویسندگان
1کیلومتر 7 جاده ساری نکا مرکز تحقیقات کاربردی و تولید بذر
2عضو هیات علمی گروه گیاهپزشکی دانشگاه زنجان
3گروه علوم بیولوژیک، دانشگاه وسترن استرالیا
چکیده
پیش بینی تولید کلزاBrassica napus در سال زراعی 97-96 حدود دو برابر(350 هزار تن) میزان قبلی آن (182 هزار تن) در فصل زراعی 96-95 خواهد رسید و از این نظر مهمترین محصول روغنی پاییزه در کشور محسوب می شود. از عوامل مهم محدود کننده توسعه این زراعت در جهان و ایران، عامل بیماری ساق سیاه کلزا Leptosphaeria maculans به شمار می رود. در مناطق شمالی ایران بعد از بیماری پوسیدگی سفید ساقه کلزا (Sclerotinia sclerotiorum)، این بیماری در مرتبه دوم اهمیت قرار دارد. تا کنون این بیماری در بسیاری از نقاط جهان مثل اروپا (دانمارک، انگلستان، آلمان، فرانسه، جمهوری چک، ایتالیا، اسپانیا، مجارستان و ...)، امریکا (ایالات متحده، مکزیک، کانادا، برزیل، آرژانتین و ...) اقیانوسیه ( استرالیا، نیوزلند و ...( ، آفریقا ( سودان و ...) و نهایتا آسیا ( چین، ایران، هند، ...) گزارش شده است. تیپ های مختلف این بیماری از دهه های گذشته از نژادهای کم خطر PG1)) حسب فعالیت های بشر رو به توسعه بوده ( PG2، PG3، PGT و PG4) و به نظر می رسد یک پیکار مستمر بین انسان و این موجود ذره بینی در حال رخداد است. اگر چه این قارچ در این رویارویی جلوتر بوده و نحوه فعالیتهای بشری در توسعه کمی و کیفی این عامل بیماری بدون تاثیر نبوده است. تغییرات ژنتیکی در جمعیت های این قارچ از یک طرف و پیشرفتهای تکنولوژی از طرف دیگر باعث شده که مطالعات دانشمندان برای بر روی ژنهای بیماریزا (Avr) متمرکز شده و در این خصوص جمعیت های مختلف این قارچ با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. در ایران قارچ ساق سیاه کلزا تا کنون از 13 استان کشور گزارش شده است و به نظر می رسد روند توسعه هیبریدهای متنوع کلزا و شرایط آب و هوایی بر افزایش و ایجاد نژادهای بیماریزا اهمیت بیشتری نسبت به سایر عوامل داشته باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
A statue of canola blackleg, Leptosphaeria maculans in Iran and the world
Authors
Ali Zaman Mirabadi, Roghayeh Hemmati, Jacqueline Batley
Abstract
The forecast of canola (Brassica napus) production in 2017-2018 is almost double (350 thousand tons) its previous level (182 thousand tons) in Iran in 2016-2017. For this reason Canola has been considered the most important autumn oilseed in Iran. Blackleg is one of the major limiting factors on the development of this crop in the world and Iran. In the northern parts of Iran, blackleg is the second most important disease, after the stem white rot (Sclerotinia sclerotiorum). So far, L. maculans has recorded in many parts of the world, like Europe (Denmark, United Kingdom, Germany, France, Czech Republic, Italy, Spain, Poland, and Hungary), America (United States, Mexico, Canada, Brazil and Argentina), Oceania (Australia, New Zealand) and Asia (Iran, and India). A range of types of disease have been developed during the past years, ranging from non-aggressive ,Pathogenicity Group 1 (PG1 strain) to aggressive (PG2, PG3, PGT, and PG4), with increased growth of the crop causing more prevalence of aggressive strains. It seems that there is a continuous struggle between canola and this microorganism, although the fungus is ahead in this confrontation. Genetic variations in the populations of this organism and technological advancements have allowed scientists to focus on the differentiation of the populations of this fungus on the pathogen genes (Avr) scale. In Iran, blackleg has been reported from 13 provinces and in a range of PG1,PG2,PG3,PGT and PG4, and it seems that the development of rapeseed hybrids and climatic conditions on the population diversity of pathogens is more important than other factors.
Keywords
Canola, blackleg, Leptosphaeria maculans