تاثیر زمان‌های مختلف در معرض قرارگیری بر کارایی حشره‌کش‌های‌ آبامکتین و آزادراکتین علیه کرم قوزه پنبه

کد مقاله : 1204-23IPPC
نویسندگان
1اردبیل -راه کلخوران کوچه ی شهید علی آل طه -پلاک31
2اذربایجان غربی - شهرستان اشنویه- فلکه سینگان پلاک 23
3کیلومتر 35 جاده تبریز-مراغه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، دانشکده کشاورزی، گروه گیاهپزشکی
4گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز- ایران
چکیده
کرم قوزه پنبه آفتی چندخوار و جهانی بوده و به طیف وسیعی از میزبان‌های خود زیان اقتصادی وارد می‌کند. در برنامه‌های مدیریت تلفیقی آفات، بکار گیری بیش از یک روش و یا عامل کنترلی ضمن مدیریت مقاومت، اثرات زیست محیطی کمتری نیز به دلیل کاهش دوز مصرفی خواهد داشت. در این بررسی تاثیر کشندگی ترکیب دوزهای زیر کشنده حشره‌کش آبامکتین با حشره‌کش گیاهی آزادراکتین در زمان‌های مختلف در معرض ‌قرارگیری مورد بررسی قرار گرفت. حشرات در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی روی غذای مصنوعی بر پایه لوبیا پرورش یافتند. لاروهای سن یک 24 ساعته کرم قوزه پنبه به‌منظور زیست‌سنجی مورد استفاده قرار گرفت. از روش گوارشی و مخلوط دوزهای مختلف حشره‌کش‌ها با غذایی مصنوعی به منظور بررسی اثرات سمی استفاده شد. محدوده غلظت‌های اصلی بدست آمده برای حشره‌کش آبامکتین 2000-62/15 و آزادیراکتین 800-100 ppm مورد بررسی نهایی قرار گرفت. از سه غلظت زیر کشنده 400، 200 و 100 ppm آبامکتین و 250، 125 و 5/62 ppm آزادراکتین به منظور بررسی اثر ترکیب دوزهای مختلف دو حشره‌کش در طی زمان‌های مختلف استفاده شد. نتایج مقادیر LC50 آبامکتین پس از 24، 48 و 72 ساعت در معرض‌گذاری به ترتیب 24/477، 53/149 و 88/88 ppm و شیب خط دوز- اثر نیز به ترتیب 12/1، 71/1 و 29/2 بدست آمد. مشخص شد که افزایش یک و دو روز در معرض‌قرار گیری به ترتیب سمیت را 2/3 و 4/5 برابر افزایش داده است همچنین شیب خط نیز با گذشت زمان افزایش چشمگیری داشت. از نتایج قابل توجه سمیت حشره‌کش آزادراکتین بر لاروهای یک روزه کرم قوزه پنبه عدم رابطه مستقیم مرگ و میر با غلظت حشره‌کش بود به‌طوری که مرگ و میر کمتر در غلظت بالا (35% در غلظت 800ppm ) در مقایسه با غلظت‌ پایین (55% در غلظت 200 ppm ) پس از 72 ساعت مشاهده شد. در ترکیب غلظت‌های مختلف دو حشره‌کش نیز در حضور غظت‌ بالای آزادراکتین (400 ppm) در ترکیب با آبامکتین کاهش مرگ و میر ثبت شد (60% در غلظت 400 و 90% در غلظت 100ppm پس از 72 ساعت). ترکیب غلظت‌های 200 و 100 ppm آزادراکتین با غلظت 250 ppm آبامکتین مرگ و میر بیشتری را در مقایسه با سایر ترکیبات نشان داد. در کل به‌نظر می‌رسد آزادراکتین در غلظت‌های بالا اثرات کشندگی کمتری به‌دلیل اثرات دورکنندگی از تغذیه داشته باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Effects of different exposure times on efficacy of Abamectin and Azadirachtin against Helicoverpa armigera Hübner
Authors
hajar sharghi, shahla karimi, Naser Eivazian Kary, davoud mohammadi
Abstract
The cotton bollworm, Helicoverpa armigera Hübner, is a major pest in cotton and one of the most polyphagous and cosmopolitan pest species that damage hosts economically. Integrated pest management program in which a variety range of approaches are used to gain sustainable control is supported due to its lower environmental impact and reducing resistance frequency in target population. Here the results of sub-lethal effects of Abamectin (Aba) and Azadirachtin (Aza) on immature stage of cotton bollworm during different exposure times are presented. Laboratory population was established using artificial bean-based diet. First instar 24 hours larva were involved in assays. Larvae were subjected to treatments by mixing treatments with appropriate amounts of diet. 15.62- 2000 ppm was characterized as a main concentrations range for Aba, this range for Aza was recorded as 100-800 ppm. Three sub-lethal doses from Aba including 100, 200 and 400 ppm and 62.5, 125 and 250 ppm in the case of Aza were involved in assay to test combination effects of both agents against H. armigera larvae. LC50 values of Aba were 477.24, 149.53 and 88.88 ppm when larva exposed for 24, 48 and 72 hours, respectively and dose –effect line slops were calculated as 1.12, 1.71 and 2.29 respectively. The results showed that toxicity increase 3.2 and 5.4 folds by increasing one and two days in larva exposure time to Aba, respectively. The dose-effect line became steeper as time increases. An interesting result was the independence of larval mortality with Aza concentration, after 72 h. of larvae exposure, lower mortality was recorded at higher concentration (35% mortality at 800 ppm) compared to lower one (55% mortality at 200 ppm). This situation was observed in combination treatments in which higher concentration of Aza (400 ppm) was used (Nearly 60% mortality at combination treatments contain 400 ppm and 90% at the present of 100 ppm of Aza after 72 h.). Combination treatments containing 200 and 100 ppm of Aza with 250 ppm of Aba caused significantly higher mortalities. It seems that lower toxicity of Aza at higher concentrations is probably the rational outcomes of its anti-feeding effect on larva.
Keywords
Antagonistic effects, cotton bollworm, Exposure time