تغییر پارامترهای جدول زندگی شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli ، در پاسخ به پارازیتیسم مادری

کد مقاله : 1170-23IPPC
نویسندگان
1فازیک پادادشهر،کوی طلاب، خیابان4،پلاک2
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
3گروه حشره شناسی، مرکز تحقیقات کشاورزی هیز، دانشگاه ایالتی کانزاس، آمریکا
چکیده
اثرات مادری قابل انتظار است که روی شایستگی نتاج تأثیر بگذارد، چرا که بطور موثری آنها را از تنش‌های محیطی حفظ می‌کند. در این پژوهش جدول زندگی شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae)، زاده شده از مادرانی که در سن سوم پورگی توسط زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum (Marshall) (Hymenoptera: Braconidae: Aphidiinae) پارازیته شده بودند، در مقایسه با شته‌های متولد شده از مادران پارازیته نشده، مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 40 پوره سن سوم شته به مدت 24 ساعت در اختیار یک یا پنج زنبور ماده دو روزه جفتگیری کرده قرار گرفتند، تا به ترتیب شته‌های مادر پارازیته و سوپرپارازیته تولید شوند. بعد از حذف زنبورها، 35 شته‌از هر تیمار هر کدام جداگانه در یک ظرف پتری روی یک برگ باقلا در شرایط محیطی C˚1±22، رطوبت نسبی %75-65 و دوره روشنایی : تاریکی 8:16 رشد خود را کامل کردند. در ادامه روزانه تعداد پوره‌های گذاشته شده توسط هر یک از شته‌های بالغ پس از شمارش، حذف شد. نتایج نشان داد که پارازیتیسم مادری بطور معنی‌داری از نرخ ذاتی جمعیت (rm) در تیمار سوپرپارازیته (002/0 ± 296/0) در مقایسه با تیمار پارازیته (007/0 ±394/0) و تیمار شاهد (001/0 ±590/0) کاست. بطور مشابه، نرخ خالص تولید مثل (R0) و نرخ نامتناهی افزایش جمعیت (ʎ) نیز در نتیجه پارازیتیسم مادری، در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت. در مقابل زمان رشد (GT) بطور معنی‌داری افزایش یافت و این تفاوت‌ها وقتی که مادران سوپرپارازیته شده بودند، بیشتر شد. در یک جمع بندی، نتایج نشان داد که نتاج زنده مانده از پارازیتیسم مادری متحمل هزینه در شایستگی شدند و احتمالاً دلیل آن می‌تواند ناشی از پاسخ به تراتوسیت پارازیتوئید باشد، چرا که تراتوسیت‌ها به جنین در حال رشد بصورت فیزیولوژیکی حمله می‌کنند.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Life table parameters of the black bean aphid, Aphis fabae Scopoli, change in response to maternal parasitism
Authors
mohamad reza shahbaz gahroee, Arash Rasekh, john powell Michaud
Abstract
Maternal parasitism is expected to affect fitness components of progeny so that maternal effects effectively protect offspring from environmental stressors. This study constructed life tables for black bean aphids, Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae), born of mothers which were parasitized in the third instar by Lysiphlebus fabarum (Marshall) (Hymenoptera: Braconidae, Aphidiinae), in order to compare them to those born of unparasitized mothers. A series of third instar aphids (n = 40 per treatment) were exposed to either one or five mated, two-day-old L. fabarum females for 24 h to produce singly parasitized and superparasitized mothers, respectively. After the wasps were removed, the aphids from each treatment (n = 35) were each isolated in a glass Petri dish on a broad bean leaf at 21 ± 1°C, 65–75% RH, and a 16:8 (L:D) photoperiod, to complete development. Once aphids molted to the adult stage, the nymphs produced by each were counted and removed daily. The results indicated that maternal parasitism decreased the intrinsic rate of natural increase (rm) in the superparasitism treatment (0.296 ± 0.002) relative to that of the singly parasitized (0.394 ± 0.007) or control treatments (0.590 ± 0.001). Similarly, the net reproductive rate (R0), and the finite rate of increase (ʎ) were both decreased as a consequence of maternal parasitism, relative to controls, while growth time (GT) increased, the differences being greater when mothers were superparasitized. Our results revealed that maternal parasitism exacts a fitness cost for surviving progeny, probably arising from a stress response to parasitoid teratocytes as they mount a physiological assault on developing embryos.
Keywords
Developmental time, physiological cost, Aphidiinae, Lysiphlebus fabarum