گزارش دو گونه نماتد متعلق به بالاخانواده Sphaerularioidea از ایران
کد مقاله : 1342-23IPPC
نویسندگان
1تهران، کیلومتر 17 اتوبان تهران کرج، بلوار پژوهش، دانشکده کشاورزی تربیت مدرس
2گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده
به منظور شناسایی برخی نماتدهای جنگلهای شمال کشور، طی نمونهبرداری بین سالهای 1394 تا 1396 تعدادی نمونه خاک و چوب پوسیده از جنگلهای شمال کشور جمعآوری و بعد از ثبت اطلاعات مربوطه، به آزمایشگاه نماتدشناسی دانشگاه تربیت مدرس منتقل شدند. استخراج نمونهها با استفاده از روش سینی و تثبیت نماتدها با استفاده از روش دگریس انجام گرفت. اسلایدهای میکروسکوپی موقت و دائم از نمونهها تهیه شد و گونهها بر اساس خصوصیات ریختسنجی و ریختشناسی مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعات مولکولی با توالییابی نواحی 18S rDNA و 28S rDNA D2/D3 و با بهرهگیری از دو مدل آنالیز بایسین و ماکسیمم لایکلیهود انجام شد. در این بین دو گونه متعلق به جنس-های Hexatylus و Paurodontus مورد شناسایی قرار گرفتند. گونه H. viviparous که از جنگل سه هزار استان مازندران جمعآوری شده با طول بدن کوتاه، چهار شیار در سطوح جانبی، استایلت کوتاه با گرههای مشخص، حباب میانی مری فاقد دریچه، حباب انتهایی با همپوشانی پشتی بر روی روده، منفذ تناسلی ماده در 84.4-85.2 درصد از طول بدن، فاقد کیسه عقبی رحم، دم مخروطی و بلند، 55-67 میکرومتر، با انتهای تیز شناسایی میشود. در این مطالعه جمعیت نر متعلق به گونه مذکور یافت نشد. در مقایسه بین جمعیت مورد مطالعه با دیگر جمعیت-های گزارش شده از دنیا، تفاوت قابل ملاحظهای مشاهده نشد. گونه دوم، Paurodontus similis میباشد که در این مطالعه از جنگلهای استان گیلان گزارش میگردد. این گونه دارای بدنی با طول کوتاه، سطوح جانبی چهار شیاره، استایلت کوتاه به طول 8.1-9.6 میکرومتر با گره-های کوچک رو به عقب، حباب میانی مری فاقد دریچه مرکزی، حباب انتهایی مری دارای کشیدگی ساقه مانند به داخل روده، منفذ تناسلی ماده در 82.5-84.4 درصد از طول بدن، کیسه عقبی رحم بلند، حدود 1-1.5 برابر عرض بدن در ولوا، دم کشیده و مخروطی با انتهای نقطهای میباشد. جمعیت نر متعلق به این گونه یافت نشد. در مقایسه بین جمعیت مورد مطالعه با توصیف اصلی این گونه که توسط صدیقی (1961) گزارش شده تفاوت قابل ملاحظهای یافت نشد. آنالیز فیلوژنی با استفاده از ناحیه 18S rDNA نشان میدهد که گونه اول ارتباط نزدیکی با یک ایزوله از Hexatylus sp. دارد و گونه دوم بیشترین خویشاوندی را با Ficotylus congestae نشان میدهد. مطالعات فیلوژنی با استفاده از ناحیه 28S rDNA D2/D3 با اطلاعات موجود نشان میدهد که گونه H. viviparous با دو گونه Nothotylenchus sp. و Paurodontella auriculata تشکیل یک شاخه مشترک داده است، همچنین گونه Paurodontus similis با گونه F. congestae در یک شاخه قرار گرفتهاند.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
First report of two species belonging to Sphaerularioidea from Iran
Authors
Ali Yaghoubi Akbar, Ebrahim Pourjam, Majid Pedram
Abstract
In order to identify some nematodes in northern forests of Iran, several soil and tree bark samples were collected from northern forests of Iran, during periodic sampling from 2015 to 2017. After recording the information of samples, the samples were transferred to laboratory of Nematology at Tarbiat modares universuty. Nematodes were extracted using tray method, killed and fixed following De Grisse’s (1969) method. Temporary and permanent microscopic slides of nematodes were prepared and studied using morphological and morphometric characters. Molecular studies using partial 18S rDNA and 28S rDNA D2/D3 sequences by both the Bayesian and maximum likelihood analyses were done. Two species of genera Hexatylus and Paurodonus were identified. H. viviparous, recovered from forests of Sehezar in Mazandaran province, characterized by short body, four lines on lateral field, short stylet with distinct knobs, median pharyngeal bulb without central valve, basal pharyngeal bulb with dorsal overlapping on intestine, position of vulva at 84.4-85.2, absence of post-vulval uterine sac (PUS) and long conical tail, 55-67 µm with pointed tip. In this study, male population of this species was not found. In comparison between Iranian population with other reported populations of the world no significant difference was observed. Paurodontus similis, the second species reported in this study, was recovered from forests of Gilan province. This species having short body, four lines in the lateral field, short 8.1-9.6 µm long stylet with small posteriorly directed knobs, weak metacorpus without a valve, pharyngeal basal bulb having an extension, ventrally extended into the intestine, short ca. 1.0-1.5 corresponding body width long PUS and elongate conoid tail with pointed terminus. Male population of this species was not found. In comparison between Iranian population with original description by Siddiqi, 1961 no significant difference was observed. Phylogenetic analyses using 18S rDNA showed that H. viviparous and P. similis have a close relation with Hexatylus sp. and Ficotylus congestae, respectively. Phylogenetic studies using 28S rDNA D2/D3 sequences showed that H. viviparous formed a clade with Nothotylenchus sp. and Paurodontella auriculata, also Paurodontus similis formed a common clade with F. congestae based on current molecular data.
Keywords
Hexatylus viviparous, Paurodontus similis, Phylogeny, taxonomy