بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره ابی گیاه بومادران (Achillea santolina) و پوست میوه انار (Punica granatum) بر تعدادی باکتری بیمارگر گیاهی

کد مقاله : 1522-23IPPC
نویسندگان
شهرکرد- بلوار رهبر- دانشگاه شهرکرد
چکیده
با توجه به اثرات سوء سموم کشاورزی بر اکوسیستم‌های زیستی استفاده از ترکیبات ضد‌میکروبی بی‌خطر از جمله عصاره‌های گیاهی اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره آبی گیاه بومادران و پوست میوه انار بر چهار جنس مختلف باکتریایی شامل Bacillus sp. ، Agrobacterium tumefaciens، Pseudomonas tolaasii و Xanthomonas citri می باشد. از بخشهای هوایی گیاه بومادران و از پوست میوه انار عصاره آبی به روش خیساندن درآب تهیه شد. بررسی خاصیت ضدباکتریایی عصاره‌ها به روش نشت در اگار و با تهیه چهار غلظت 25، 50، 100 و 200 میلی گرم در میلی لیتر از هر عصاره انجام گرفت. از آب مقطر و دیسک آنتی بیوتیک حاوی 10 میکروگرم جنتامایسین به ترتیب به عنوان شاهد منفی و شاهد مثبت استفاده شد. آزمون در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. در هر مورد قطر هاله‌ی بازدارنده از رشد اندازه گیری و داده‌ها با نرم‌افزار SAS تجزیه شد. نتایج بیانگر تفاوت معنی دار دوعصاره از نظر خاصیت ضدباکتریایی بود. باکتری های مورد بررسی نیز از نظر حساسیت به عصاره ها متفاوت بودند. به طور کلی، عصاره بومادران نسبت به عصاره پوست انار اثر ضدباکتریایی بیشتری نشان داد. در آزمون نشت در آگار هیچ کدام از عصاره ها در غلظتهای 25 و 50 میلی گرم در میلی لیتر اثر ضدباکتریایی بر چهار باکتری مورد استفاده در این تحقیق نشان ندادند. بیشترین تاثیر ضدباکتریایی مربوط به غلظت 200 میلی گرم در میلی لیتر هر دو عصاره روی باکتری Bacillus sp. بود و میانگین قطر هاله بازدارنده در این غلظت (به ترتیب 4/1 و 36/1 سانتیمتر برای عصاره انار و بومادران) تفاوت معنی داری با میانگین قطر هاله بازدارنده حاصل از دیسک جنتامایسین (4/1 سانتی متر) نداشت. در درجه دوم، اثر ضدمیکروبی غلظت 200 میلی گرم در میلی لیتر بومادران روی باکتری P. tolaasii قابل توجه بود که در این مورد نیز تفاوت معنی داری با تاثیر دیسک جنتامایسین روی این باکتری نداشت. عصاره پوست اناردر هیچ یک از غلظتهای به کار رفته، روی P. tolaasii اثر ضدمیکروبی نشان نداد. در باکتری A. tumefaciens میانگین قطر هاله بازدارنده در غلظتهای 100 و 200 دو عصاره با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند و به صورت معنی داری کمتر از قطر هاله بازدارنده تشکیل شده توسط جنتامایسین بودند. نکته قابل توجه عدم تاثیر هر دو عصاره در غلظتهای به کار رفته علیه X. citri بود، به طوری که هاله بازدارنده در تمام غلظتها صفر بود. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) عصاره ابی بومادران برای هر دو باکتری Bacillus و P. tolaasii 5/12 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد و حداقل غلظت بازدارندگی عصاره پوست انار برای Bacillus 25 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج این مطالعه بیانگر اثر ضدباکتریایی قابل توجه عصاره آبی بومادران بر باسیلوس و سودوموناس است.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Antibacterial activity of aqueous extracts of Achillea santolina and the bark of pomegranate fruit on some plant pathogenic bacteria
Authors
fatemeh Yousefikopaei
Abstract
Considering the side effects of pesticides on ecosystems, use of safe antimicrobial compound is very important. In this study, the antibacterial effect of aqueous extracts of Achillea santolina and bark of pomegranate fruit was investigated against four bacterial strains namely, Bacillus sp., Pseudomonas sp., Agrobacterium tumefaciens and Xanthomonas citri. The plant extracts were prepared by maceration method. In vitro antibacterial activity of extracts was evaluated by the well diffusion method. The concentrations of extracts were adjusted at 25, 50,100 and 200 mg/ml. Distilled water and gentamycin disk (10μg/disk) were used as negative and positive controls respectively. The experiment was performed as completely randomized design with four replications. The diameters of inhibition growth zones were measured. The data were analyzed by SAS software. According the results, the antibacterial activity of extracts was significantly different. The sensitivity of bacteria to extracts was also different. Generally, the antibacterial activity of Achillea santolina extract was more than pomegranate fruit bark extract. At 25 and 50 mg/ml concentrations, none of extracts showed antibacterial effect on investigated bacteria. The most antibacterial effect was at 200mg/ml concentration on Bacillus sp. for both extract. The mean of inhibition zone of this concentration (1.4 and 1.36 cm for pomegranate fruit bark and Achillea santolina respectively) had no significant difference with inhibition zone of gentamycin disk (1.4cm). The Achillea santolina extract at 200mg/ml had also significant antibacterial effect on Pseudomonas sp. and its inhibition zone had no significant difference with gentamycin disk. The extract of pomegranate fruit bark at concentrations achieved in this study, didn’t show any antibacterial effect on Pseudomonas tolaasii . The growth inhibition zones of A. tumefaciens at 100 and 200 mg/ml concentrations of both extracts were not significantly different and also were significantly less than inhibition zone of gentamycin. Noticeably, both extracts had no antibacterial effect on Xanthomonas citri at none of investigated concentrations, so that the diameter of growth inhibition zones was zero. Minimum inhibitory concentration (MIC) of pomegranate fruit bark extract was determined as 25 mg/ml and 12.5 mg/ml for Pseudomonas tolaasii and Bacillus sp. respectively and MIC of Achillea santolina extract for Bacillus sp. was determined as 12.5 mg/ml. The results of this study indicated that aqueous extract of Achillea santolina has considerable antibacterial effect on Pseudomonas tolaasii and Bacillus sp.
Keywords
Minimum inhibitory concentration, Agar well diffusion, Growth inhibition zone