بررسی میزان تجزیه کنندگی مواد رنگ‌زا توسط برخی از جنس‌های قارچ های عامل پوسیدگی سفید

کد مقاله : 1582-23IPPC
نویسندگان
1خیابان ولی (عج)-شهرک سروش -سروش 12- مجتمع آمتیس- واحد 4
2دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
4استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده
پیشرفت صنایع .و استفاده روز افزون از ترکیبات شیمیایی سنتزی، میزان انباشت ترکیبات آلی پایدار را در طبیعت افزایش داده ‌است. روش‌های مختلفی برای حذف آلاینده‌های سمی ارائه شده است که یکی از آن‌ها، زیست‌پالایی است. عمدتا تخریب و تجزیه زیستی توسط میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها انجام می‌گیرد. مواد رنگزای آلی از جمله ترکیبات سمی و سرطانزایی هستند که در خلال فرآیندهای صنعتی تولید شده و در محیط زیست آزاد و انباشته می‌شوند. مواد رنگزا ساختار آروماتیکی پیچیده‌ای دارند. این میکروارگانیسم‌ها، آنزیم‌هایی تولید می‌کنند که قادرند، ساختار آروماتیکی مواد رنگزا را تجزیه کنند. برای سنجش میزان ظرفیت یا کارایی زیست‌پالایی قارچ‌های عامل پوسیدگی سفید، سه جنس‌ و گونه Trametes versicolor، Ganoderma lucidum و Hericium erinaceus انتخاب شد و قدرت تجزیه‌کنندگی مواد رنگ‌زا در آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور، قارچ‌ها را در معرض دو ماده رنگ‌زا ایندیگو کارمین(Indigo carmine) و مالاشیت گرین(Malachite green) کشت داده شدند. میزان تجزیه رنگ قبل از تلقیح و بعد از تلقیح و رشد، جدایه‌های قارچی به روش طیف‌سنجی نوری سنجیده شدند. قارچ‌های عامل پوسیدگی سفید قادرند، آنزیم‌هایی را تولید کنند که لیگنین چوب را تجزیه می‌کنند. لیگنین ساختار آروماتیکی پیچیده‌ای دارد. آنزیم‌های تجزیه‌کننده لیگنین قادرند ترکیبات آروماتیکی و فنولی را تجزیه‌کنند. ماده رنگزا، ترکیبی رنگی و فنولی بوده، که خواص رنگی این مواد منحصرا تحت تاثیر ساختار شیمیایی آن‌ها است. نتایج نشان دادند که، هر سه جنس توانایی خوبی در تجزیه ماده رنگ‌زا داشته اما جنس ترامتس نسبت به سایر جنس‌ها توانایی بالاتری در تجزیه ماده رنگ‌زا دارد، که این ‌امر نشان‌دهنده‌ی تولید بالای آنزیم‌های تجزیه کننده‌ی ترکیبات فنولی در این قارچ‌ها است. به همین علت، می‌توان از آن‌ها برای پالایش آب‌ها و خاک‌های آلوده به ترکیبات نفتی و کاهش سمیت ترکیبات سرطان‌زا استفاده کرد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Evaluation of decomposition of dyes by some of the fungal agents causing white rot
Authors
zahra mehri, Mohammad Ali Tajick Ghanbari, Heshmatoallh Rahimian, Heshmatoallh Rahimian
Abstract
The development of the industry and the increasing use of synthetic chemical compounds has increased the accumulation of sustained organic compounds in nature. Various methods have been proposed for the elimination of toxic contaminants, which one of them is bioremediation. Bioremediation and biodegradation are mainly carried out by microorganisms such as bacteria and fungi. Dyes are toxic and carcinogenic compounds produced during industrial processes that are released and accumulated in the environment. Dyes have a complex aromatic structure. These microorganisms produce enzymes that are capable of degrading the aromatic structure of dyes .To determine the capacity or efficiency of biodegradation of fungi causing white rot, three species, Trametes versicolor, Ganoderma lucidum and Hericium erinaceus were selected and the degradability of the dyes was investigated.The test, fungi were placed exposed to two dyes Indigo carmine and Malachite green. Color decomposition before and after inoculation and following growth of the fungal isolates were measured by optical spectrometry. White rot fungi can produce enzymes that break down the wood lignin. Lignin has a complex aromatic structure. Lignin degrading enzymes can decompose aromatic and phenolic compounds.Dyes are colorful and phenolic compounds, the color properties of which are exclusively influenced by their chemical structure. The results showed that all three species have good ability to decompose colored material, but the Trametes had a higher ability to decompose dyes than other two species, which indicates the high production of the enzymes that degrade phenolic compounds. For this reason, they can be used to refine contaminated soils and soils to petroleum compounds and to reduce the toxicity of these compounds.
Keywords
White rot fungi, decaying enzymes, phenolic compounds, dye