گزارش جنس Quadracus Keifer, 1944 و گونه ی (Q. urticae (Acari: Diptilomiopidae از ایران
کد مقاله : 1550-23IPPC
نویسندگان
1ساری. بلوار پاسداران. کوچه مطهری. پلاک 38
2گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده
اعضای خانواده ی Diptilomiopidae Keifer, 1944 توسط گناتوزومای بزرگ در مقایسه با بدن، کلیسرهای با خمیدگی قاعده ای تند و استایلت های دهانی دراز از دو خانواده ی دیگر بالاخانواده ی Eriophyoidea تشخیص داده می شوند. خانواده ی Diptilomiopidae شامل بیش از 63 جنس و 467 گونه در سراسر جهان است. تا به امروز هفت گونه از این خانواده شامل گونه های Diptacus giganthorhynchus (Nalepa, 1892) و Diptacus prunorum (Keifer, 1939) (زیرخانواده ی Diptilomiopinae) و پنج گونه ی Rhinophytoptus nemalobos Lotfollahi & de Lillo, 2014، Rhinotergum cerasifoliae Petanovic, 1988، R. schestovici Petanovic, 1988، Rhyncaphytoptus ficifoliae Keifer, 1939 و Brevulacus salicinus Soika, Gol, Honarmand, Wozinska & Sadeghi, 2017 (زیرخانواده ی Rhyncaphytoptinae) از ایران شناسایی و گزارش شده است. در اینجا جنسQuadracus متعلق به زیرخانواده یRhyncaphytoptinae برای اولین بار از ایران گزارش می شود که تاکنون پنج گونه از این جنس در سراسر جهان توصیف شده است. در اوایل شهریور 1396، نمونه هایی از گیاه گزنهUrtica sp. (Urticaceae) از شهرستان ساری استان مازندران جمع آوری شدند. کنه های اریوفیوئید با روش شستشو از گیاهان جدا و از آن ها اسلاید های میکروسکوپی تهیه شد و درنهایت گونه ی Quadracus urticae Keifer, 1944 مورد شناسایی قرار گرفت. افراد ماده ی این جنس با داشتن موی پیش رانی 1b، وجود موی رانی روی هر دو پا، حلقه های پشتی ناصاف و عریض در مرکز و داشتن یک نیم رخ مضرس غیر معمول در نمای جانبی تشخیص داده می شوند. برخی از صفات تشخیصی گونه ی Q. urticae به شرح زیر است: لوب جلویی صفحه ی پرودرسالی کوتاه، عریض و بی نوک؛ صفحه ی پرودرسالی کمی بالا آمده و توسط خطوط منحنی محصور شده؛ توبرکول های پشتی با فاصله ی 19 میکرون بر روی حاشیه ی عقبی. موی sc به طول 25-24 میکرون، به سمت جلو و بیرون. دارای 26-25 نیم حلقه ی پشتی، 81 نیم حلقه ی شکمی و 6 نیم حلقه بین صفحه های پیش رانی و درپوش جنسی. صفحه های پیش رانی مزین به نقاط و خطوط. طول موهای c2، d، e و f به ترتیب 8-7، 76-73، 18-15 و 30-26 میکرون. فقدان موی h1. درپوش جنسی دارای 9 شیار، موی 3a به طول 15-14 میکرون. لازم به ذکر است که کیفر (1944) امپودیوم پای اول این گونه را پنج شاخه توصیف کرده بود، درحالی که امپودیم پاهای اول و دوم در نمونه های ایرانی به ترتیب شش و پنج شاخه می باشند (این اختلاف در تعداد انشعاب احتمالا ناشی از variation می باشد). علاوه بر این، یک خط عرضی بین خطوط کنارمیانی در نمونه های ایرانی دیده شد که احتمالا ناشی از فشرده شدن نمونه ها در هنگام تهیه ی اسلاید است.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Record of the genus Quadracus Keifer, 1944 along with Q. urticae (Acari: Diptilomiopidae: Rhyncaphytoptinae) from Iran
Authors
Forough Ranjbar Varandi, karim haddad irani nejad, parisa lotfollahi
Abstract
The family Diptilomiopidae Keifer, 1944 is differentiated from the other two families of Eriophyoidea by its large gnathosoma compared to the body, chelicerae abruptly curved and bent down near the base, and the longform oral stylet. The family Diptilomiopidae includes more than 63 genera and 467 species worldwide. To date, seven species of this family have been identified in Iran: two species, Diptacus giganthorhynchus (Nalepa, 1892) and Diptacus prunorum (Keifer, 1939) from the subfamily Diptilomiopinae, and five species, Rhinophytoptus nemalobos Lotfollahi et al., 2014, Rhinotergum cerasifoliae Petanovic, 1988, R. schestovici Petanovic, 1988, Rhyncaphytoptus ficifoliae Keifer, 1939 and Brevulacus salicinus Soika et al., 2017 from the subfamily Rhyncaphytoptinae. Herein, the genus Quadracus belonging to the subfamily Rhyncaphytoptinae and Q. urticae is recorded for the first time from Iran. Until now five species have been described from this genus worldwide. In late August 2017, plant samples of Nettle, Urtica sp. (Urticaceae) in Sari county, Mazandaran province were taken. By using a washing method, eriophyoid mites were extracted from the plants, prepared, slide mounted and identified as Quadracus urticae Keifer, 1944. Females of this genus have coxal setae 1b, femoral setae on both legs, dorsal annuli uneven, broad centrally, presenting an irregular serrate profile in lateral view. Some of diagnostic characters of Quadracus urticae are as follows: anterior lobe of prodorsal shield short, broad, blunt; disc slightly raised and enclosed by curved lines; dorsal tubercles 19 µ apart, on rear margin, setae sc 24-25 µ long, projecting forward and out. With 25-26 dorsal annuli, 81 ventrasl annuli and 6 semiannuli between coxisternal plates and coverflap. Coxisternal plates sculptured with lines and dots. The length of setae c2, d, e and f are 7-8, 73-76, 15-18 and 26-30 µ respectively; setae h1 absent. Coverflap with 9 striae and setae 3a 14-15 µ long. It shoud be mentioned that Keifer (1944) had described the empodium of the first leg of this species as 5 rayed, while the empodiums of the first and second legs in Iranian specimens are 6 and 5 rayed respectively (Difference in number of empodium rays could be as internal species variation). Furthermore, a transfer line between admedian lines has been seen in Iranian specimens, probably is because of pressing the specimens during preparing slides.
Keywords
Mite, species, Sari, Eriophyoidea