بررسی تاثیر دو قارچ‌کش مسی رایج کشور بر Fusarium oxysporum و دو سویه Trichoderma harzianum

کد مقاله : 1648-23IPPC
نویسندگان
1تهران بلوار اشرفی اصفهانی بالاتر از تقاطع مرزداران خیابان ولدخانی پلاک 26 واحد 1
2موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
3دانشجوی دکتری بیماری شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
4- موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
چکیده
یکی از مهم‌ترین بیماری‌های گوجه‌فرنگی بیماری پژمردگی گوجه فرنگی می باشد. عامل این بیماری Fusarrium oxysporum می‌باشد. این بیماری یکی از شایع‌ترین بیماری‌های نشا و بوته بالغ گوجه‌فرنگی است که هر ساله خسارت اقتصادی فراوانی وارد می‌کند. عامل بیماری قابلیت زمستان گذرانی و ماندگاری در داخل خاک و بقایای گیاهی را دارد، که با فراهم بودن شرایط دمایی و رطوبتی مناسب از راه ریشه وارد بافت گیاهی می شود. از جمله عوامل زنده‌ای که باعث کنترل بیماری‌های گیاهی و القای مقاومت در گیاهان می‌شود قارچ‌های متعلق به جنس Trichoderm می‌باشد. یکی از گونه‌های مهم این جنس Trichoderma harzianum است که در این پژوهش دو سویه T-22 (تجاری) و AS12-2 (سویه بومی ایران) مورد استفاده قرار گرفت. به صورت رایج برای کنترل این بیماری از قارچ‌کش‌های مسی مانند بردوفیکس و اکسی کلرور مس استفاده می‌گردد. به منظور بررسی اثرات این قارچ‌کش‌ها بر روی سویه‌های تریکودرما به عنوان عامل کنترل بیولوژیک و فوزاریوم به عنوان عامل بیماری، سه قارچ نامبرده در معرض 7 غلظت مختلف از دو قارچ‌کش قرار گرفتند و نتایج به دست آمده به این صورت بود که در قارچ بیمارگر قارچ‌کش اکسی کلرور مس در غلظت 0.5 میلی گرم ماده موثره در لیتر و در بردوفیکس در غلظت 100 میلی گرم ماده موثره در لیتر بیشترین بازدارنگی مشاهده شد. در سویه بومی ایران) نسبت به سویه تجاری مقاومت بیشتری به دو قارچ‌کش مشاهده شد . این دو قارچ تا غلظت 2000 میلی گرم ماده موثره در لیتر را تحمل می‌کنند همچنین به اکسی کلرور مس مقاومت بیشتری نسبت به بردوفیکس نشان می-دهند. نتایج این آزمایشات نشان داد در صورتیکه غلظت مناسبی از این قارچ‌کش‌ها را مورد استفاده قرار دهیم به قارچ مفیدی هم‌چون تریکودرما صدمه نمی زنند و همزمان می‌توان از کنترل شیمیایی و بیولوژیک همراه با هم استفاده کرد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Investigating the effect of two common copper fungicides on Fusarium oxysporum and two strains of Trichoderma harzianum
Authors
Ehsan Sarmast, Mohammadreza Rezapanah, Azam Sadat Eslami, Shahram Naeimi
Abstract
One of the most important tomato diseases is the Damping off disease. The cause of this disease is Fusarrium oxysporum. It is one of the most common diseases of tomato, which causes a lot of economic damage every year. The disease has a wintering and shelf life in the soil and plant remains, which, by providing the appropriate temperature and humidity conditions, are introduced into the plant tissue through rooting. Trichoderma spp. are among the living factors that control the plant diseases and induce resistance to plants, One of the most important species of this fungus is Trichoderma harzianum. In this study, two strains of this biocontrol species i.e. of T-22 (commercial) and AS12-2 (native Iranian strain) were used. Commonly used copper fungicides such as BordeauxFix and Copper chloride oxide hydrate are used to control the disease. In order to investigate the effects of these fungicides on Trichoderma as a biological control agent and Fusarium as a causative agent, three fungi were exposed to 7 different concentrations of two fungicides, and the results were as follows: in Fusarium the most effective dose of Copper chloride oxide hydrate and BordeauxFix was observed at a concentration of 0.5 mg 100 mg of active ingredient per liter, respectively. Intrestingly, AS12-2, was more resistant to the two fungicides than T-22. These two biocontrol strains could tolerate up to 2000 mg of active ingredient per liter and also they showed more tolerance to Copper chloride oxide than BordeauxFix. The results of these experiments showed that if the appropriate concentrations of these fungicides were used, the beneficial fungi would not damaged, and simultaneously chemical and biological control could be used together.
Keywords
BordeauxFix, Copper chloride oxide