بررسی تاثیر استرین سودوموناس فلورسنت بر محتوای فنل کل گیاهچه‌ی لوبیا و کنترل بیولوژیک بیماری بو‌ته‌میری لوبیا ناشی از قارچ Rhizoctonia solani

کد مقاله : 2046-23IPPC
نویسندگان
1خیابان محتشم کاشانی کوچه مسجدجعفریه بن بست توکلی مجتمع نگین واحد3
2رشت. کیلومتر 5 جاده تهران. موسسه تحقیقات برنج کشور
چکیده
بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی طوقه و ریشه‌ی لوبیا ناشی از قارچ Rhizoctonia solani یکی از مهم‌ترین بیماری‌های این محصول در مناطق لوبیا کاری ایران می‌باشد. کنترل شیمیایی این بیماری به ‌دلیل خاکزی بودن عامل بیماری، دامنه‌ی میزبانی بالا و قدرت تهاجم بالا، ناکارآمد است. استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی یکی از راهکارهای امیدبخش در مبارزه با این بیماری می‌باشد. طی بازدیدهای که در تابستان 1394 از مزارع شهرستان خمین صورت گرفت، گیاهان آلوده به بیمارگر جمع‌آوری و عامل بیماری جداسازی و شناسایی شد. آزمون بیماریزایی تمام جدایه‌های R. solani جمع‌آوری‌شده در شرایط گلخانه‌ای انجام شد و جدایه قارچی با قدرت بیمارگری بالاتر جهت ادامه‌ی آزمایش‌ها انتخاب گردید. در این مطالعه ابتدا توانایی بیوکنترل هشت استرین باکتریایی Pseudomonas fluorescens از کلکسیون کنترل بیولوژیک دانشگاه تهران، در شرایط آزمایشگاهی در برابر بیماری از پا افتادگی و پوسیدگی ریشه‌ی لوبیا در آزمون‌های کشت متقابل، اثر متابولیت‌های غیر فرار و متابولیت‌های فرار باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. جدایه‌ی P. fluorescens P13 که در تمامی آزمون‌ها بیشترین بازدارندگی بیمارگر را سبب شد به عنوان جدایه‌ی برتر جهت ادامه کار انتخاب شد. سپس توانایی بیوکنترل آن در شرایط گلخانه‌ای بررسی و تاثیر آن بر سیستم دفاعی گیاه با اندازه‌گیری محتوای فنل کل در 1، 3، 5، 7و 9 روز پس از مایه‌زنی گیاهچه‌ی لوبیا با قارچ بیمارگر و باکتری P13 مورد مطالعه قرار گرفت. تمامی آزمایشات در چهار تکرار صورت گرفت. تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه میانگین صفات به روش آزمون چنددامنه‌ای دانکن و با استفاده از نرم‌افزار SAS ver 9.2 صورت گرفت. نتایج نشان داد که استرین P13 تا روز30ام پس از مایه‌زنی گیاهچه با بیمارگر و باکتری بیوکنترل، سبب کنترل 67 درصدی بیماری نسبت به شاهد آلوده شد. بیشترین‌ میزان فنل کل در تیماری که تنها با قارچ بیمارگر مایه‌زنی شده بود در روز نهم اندازه‌گیری شد. درحالی‌که میزان فنل کل در تیمارهای حاوی باکتری و قارچ به‌صورت توأم در روز پنجم به بیشترین میزان خود رسید. نتایج نشان داد که جدایه P13 با افزایش محتوای فنل کل سبب مقاومت گیاه نسبت به بیمارگر می شود.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
Studying the effect of Pseudomonas fluorescens strain on total phenol compounds in bean seedlings and biological control of bean root rot disease by Rhizoctonia solani
Authors
Nasim Jelodarnezhadian, Hadis Shahbazi
Abstract
Root rot disease caused by Rhizoctonia solani is an important disease in bean fields of Iran. The chemical control of this disease is ineffective because it’s a soil borne disease with a wide range of hosts and high aggressiveness. Using the biocontrol bacterial agents is one of the promising ways to overcome this disease. During the summer of 1394, infected plants by R. solani were collected from bean fields of Khomein and their fungal agents were isolated and identified. Virulence of fungal isolates was evaluated in greenhouse, then a fungus isolate with the highest pathogenicity was selected for next experiments. In this study, the biocontrol ability of eight bacterial strains of Pseudomonas fluorescens from biological control collections of the University of Tehran, against damping off and root rot of bean was examined in vitro by dual culture test, the antifungal activity of bacterial volatile and non-volatile metabolites on fungal pathogen. P. fluorescens P13, which was the most effective in controlling the pathogen in all experiments, was chosen for the next. Then its biocontrol ability in greenhouse conditions was investigated and its effect on plant defense system was evaluated by measuring plant total phenol compounds on 1, 3, 5, 7 and 9 days after inoculation with R. solani and P13. All experiments were performed in 4 replications. Statistical analysis andcomparison of mean traits were performed by using Duncan's multiple test and SAS ver 9.2 software. The results showed that until the 30th day after inoculation bean seedlings by pathogen and biocontrol agent, in comparison with control, P13 controlled the disease 67 percent. In infected soil by pathogen, the highest total phenol compounds was evaluated on the 9th day, While the highest total phenol compounds in P13 treatments in infected soil was measured on the 5th day after inoculation. The results showed that P13 strain increased plant resistance to the pathogen by increasing total phenol compounds.
Keywords
Biocontrol ability, Bean root rot, Total phenol compounds