کاربرد باکتری های القاکننده رشد جهت کنترل ویروس موزاییک توتون در میزبان فلفل دلمه ای در شرایط گلخانه
کد مقاله : 2015-23IPPC
نویسندگان
1شهران بلوار کوهسار خیابان طبیعت -مجتمع ستاره -واحد 21
2گروه گیاه پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین
3گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
ویروس موزاییک توتون (Tobacco mosaic virus, TMV) یکی از مهم‌ترین ویروس‌های گیاهی است که دارای دامنه میزبانی وسیع بوده و خسارات زیادی را به محصولات کشاورزی وارد می‌نماید. مهار زیستی اهمیت خاصی در بین روش‌های مدیریت تلفیقی بیماری‌های گیاهی دارد و در این میان باکتری‌های که به‌عنوان عوامل محرک رشد شناخته‌شده‌اند دارای توانایی مهار زیستی علیه عوامل بیماری‌زای گیاهی هستند. به‌منظور بررسی اثرات کنترلی این باکتری‌ها در آلودگی ناشی از TMV، گیاهان فلفل دلمه‌ای داخل خاک اتوکلاو شده کاشته شده و به‌عنوان میزبان TMV استفاده شد. جدایه‌های باکتریایی Pseudomonas fluorescens، P. putida و Bacillus subitilis روی محیط کشت آگار مغذی (NA) کشت و عدم خاصیت آنتاگونیستی آن‌ها در محیط آزمایشگاهی اثبات گردید. سوسپانسیونی با حجم 100 میلی‌لیتر از جدایه‌های باکتری با غلظت 108 واحد تشکیل‌دهنده کلنی در میلی‌لیتر (1/0(OD= در محیط کشت Nutrient Broth تهیه و سوسپانسیون‌ها در تیمارهای جداگانه و یا در ترکیب با یکدیگر به نسبت‌های معین، به فرا ریشه‌ی گیاهان افزوده شد. سپس گیاهان در مرحله سه تا پنج‌برگی با عصاره‌ی گیاه توتون آلوده به TMV به‌صورت مکانیکی مایه‌زنی شدند. تیمارهای شاهد شامل شاهد منفی (بافر فسفات) و شاهد مثبت (مایه‌زنی شده با ویروس) بودند. آزمایش‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در هر تیمار انجام گرفت و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SAS در سطح احتمال پنج درصد واکاوی شدند. گیاهان در تمامی تیمارها شش تا هشت هفته بعد از تلقیح جهت مشاهده علائم ویروسی موردبررسی قرار گرفتند و پس از گذشت هشت هفته، میزان چگالی نوری (OD) در آزمون الایزای غیرمستقیم با استفاده از آنتی‌بادی چند همسانه‌ای تولیدشده علیه TMV، در طول‌موج 405 نانومتر به‌عنوان شاخصی برای نشان دادن تجمع TMV در گیاهان آلوده ثبت شد. کم‌ترین (08/0) میزان تفاوت معنی‌دار در جذب نوری در تیمار ترکیبی از جدایه‌های P. fluorescens، P. putida و B. subitilis در مقایسه با شاهد مثبت (77/0) مشاهده شد (05/0 p<). با توجه به نتایج، ترکیبی از باکتری‌های افزایش‌دهنده رشد به میزان بیشتری از توسعه بیماری و تجمع TMV در مقایسه با سایر تیمارها در فلفل دلمه‌ای ممانعت نمودند؛ بنابراین تلقیح فلفل دلمه‌ای با ترکیبی از باکتری‌های افزایش‌دهنده رشد جهت کاهش خسارت ناشی از ویروس TMV پیشنهاد می‌شود.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Application of plant growth promoting bacteria to control Tobacco mosaic virus in bell-pepper under greenhouse condition
Authors
Milad Aeiniqf, Mohamad Hamed Ghodum Parizipour, parnian pooladi, Seyed Abdollah Eftekhari
Abstract
Tobacco mosaic virus (TMV) is one of the most important and broad-spectrum viruses which causes damage to many crops throughout the world. Among different methods incorporated in integrated plant disease management (IPDM), biocontrol is of particular importance. Bacterial species including Pseudomonas fluorescens, P. putidae and Bacillus subitilis are considered as routinely plant growth promoting bacteria which are potential biocontrol agents against plant pathogens. To determine the biocontrol potential of PGPR strains against TMV, bell pepper were selected as the host. A week after transplanting of bell-pepper plants, 100 ml (108 cfu/ml) of the mentioned bacterial suspension was added to pots as soil drench treatment. Four-leaf-stage bell pepper seedlings were subjected to induction mechanically treatments with infected plant sap (1:10 w/v) in phosphate buffer pH 7.0. The experiment was conducted in completely randomized design with three replication per treatment and data was statistically analyzed using SAS software. Sterilized deionized water were applied to negative control and mechanically inoculated plants without bacteria were considered as positive control treatment. Plants were visually inspected for symptom development for eight weeks post inoculation. TMV accumulation was quantitatively measured by using ELISA reader at 405 nm and considered as virus titer. Analysis of absorbance value showed that application of P.fluorescens, P. putida and B. subitilis showed the least significant value (.08) in comparison to the positive control (.77) (p<0.05). This investigation suggested that mixtures of PGPR provided a greater disease suppression than individual PGPR strains and for some extend able to overcome TMV infection on bell-pepper.
Keywords
Mechanical inoculation, Biocontrol, Indirect-ELISA