چگونگی تأثیر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Hyp.: Clavicipitaceae) بر ترجیح تغذیه‌ای و رفتار سویچینگ کنه‌ی شکارگر Phytoseiulus persimilis (Acari: Phytoseiidae)

کد مقاله : 2009-23IPPC
نویسندگان
1بلوار بویر احمد
2دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
3استان کهگیلویه و بویر احمد، یاسوج، دانشگاه یاسوج، دانشکده کشاورزی، گروه گیاهپزشکی
4دانشگاه یاسوج
چکیده
کنه‌ی تارتن دولکه‌ای، Tetranychus urticae Koch، از جمله مهم‌ترین آفات گیاه‌خوار می‌باشد که باتوجه به داشتن دامنه‌ی میزبانی وسیع، پتانسیل تولیدمثلی بالا و توانایی ایجاد مقاومت نسبت به سموم شیمیایی، خسارت قابل توجهی به محصولات مختلف کشاورزی در سراسر دنیا وارد می‌آورد. تکیه‌ی بیش از حد به سموم شیمیایی به‌منظور کاهش جمعیت این آفت عوارض جبران‌ناپذیر متعددی در زیست‌بوم‌های مختلف کشاورزی به‌دنبال داشته است و بر همین اساس، استفاده از دشمنان طبیعی از جمله راهکارهایی است که می‌توان به‌منظور کاهش چنین اثرات نامطلوبی مدنظر قرار داد. در پژوهش حاضر، تأثیر غلظت کشنده‌ی LC50 (106 * 3/1 کنیدی/میلی‌لیتر) جدایه‌ی MZ قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. روی رفتارهای ترجیح تغذیه‌ای انتخابی و غیرانتخابی و سویچینگ کنه‌ی شکارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot باتغذیه از مراحل مختلف رشدی کنه‌ی تارتن دولکه‌ای (تخم، لارو، پروتونمف، دئوتونمف، بالغ نر و بالغ ماده) در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1 ± 25 درجه‌ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره‌ی روشنایی 16 ساعت مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار سویچینگ کنه‌ی شکارگر نیز نسبت به تراکم‌های مختلف تخم و افراد بالغ ماده‌ی کنه‌ی تارتن دولکه‌ای (90:10، 80:20، 70:30، 60:40، 50:50، 40:60، 30:70، 20:80 و 10:90 تخم به ماده) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، در غیاب قارچ بیمارگر B. bassiana، بیش‌ترین ترجیح کنه‌ی شکارگر P. persimilis در آزمون ترجیح غیرانتخابی نسبت به مرحله‌ی تخم طعمه مشاهده شد (57/0 ± 22/15 تخم). کم‌ترین میزان تغذیه نیز از کنه‌های تارتن بالغ ماده ثبت شد (50/0 ± 33/2 بالغ ماده). در همین آزمون و باحضور قارچ بیمارگر، بیش‌ترین و کم‌ترین میزان تغذیه به‌ترتیب روی لاروهای کنه‌ی تارتن دولکه‌ای و کنه‌های بالغ نر مشاهده شد (64/0 ± 90/4 لارو و 40/0 ± 30/1 بالغ نر). در آزمون ترجیح انتخابی، در شرایط عدم حضور قارچ بیمارگر، بیش‌ترین میزان تغذیه از مرحله‌ی تخم کنه‌ی تارتن مشاهده شد (56/0 ± 75/14 تخم). علاوه بر این، کنه‌‌ی P. persimilis کم‌ترین میزان ترجیح را نیز نسبت به کنه‌های بالغ نر داشت (16/0 ± 25/0 بالغ نر). در این آزمون و با حضور قارچ بیمارگر B. bassiana بیش‌ترین و کم‌ترین میزان تغذیه به‌ترتیب از مراحل لاروی (53/0 ± 90/9 لارو) و کنه‌ی بالغ ماده (13/0 ± 20/0 بالغ ماده) ثبت گردید. در آزمون سویچینگ و در شرایط عدم حضور قارچ بیمارگر، کنه‌‌ی P. persimilis در تراکم‌های پایین مرحله‌ی تخم ترجیح تغذیه‌ای خود را به سمت طعمه‌های ماده تغییر داد. در این آزمون و در شرایط تیمار تخم‌ها با قارچ B. bassiana نیز رفتار سویچینگ با شدت بیش‌تری مشاهده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر مؤید تأثیر معنی‌دار قارچ بیمارگر B. bassiana بر رفتار ترجیح تغذیه‌ای و سویچینگ کنه‌ی شکارگر P. persimilis می‌باشد و بنابراین، در استفاده‌ی‌ هم‌زمان این دو عامل بیولوژیک، باید توجهات بیش‌تری به ارزیابی اثرات متقابل موجود میان آن‌ها معطوف گردد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
How Beauveria bassiana (Hyp.: Clavicipitaceae) could affects preference and switching behaviors of Phytoseiulus persimilis (Acari: Phytoseiidae)
Authors
mostafa zamanpour, Amin Sedaratian-Jahromi, Hojjatollah Mohammadi, Mojtaba Ghane jahromi
Abstract
The two-spotted spider mite, Tetranychus urticae Koch, is one of the most important phytophagous pests and since wide host plants range, high reproductive potential and high potential to develop resistance to chemical pesticides, cause severe damage to agricultural products worldwide. High reliance on chemical pesticides to decrease population density of this pest has resulted undesirable effects in different agro-ecosystems and therefore, utilization of natural enemies could be considered as a promising strategy for reducing such negative effects. In the present study, LC50 effects (1.3 * 106 con/ml) of entomopathogenic fungus Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. (strain MZ) on choice and no-choice feeding preference and switching behavior of predatory mite Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot feeding on different life stages of the two-spotted spider mite (egg, larvae, protonymph, deutonymph, adult male and adult female) were evaluated under laboratory conditions at 25 ± 1 ºC, relative humidity of 65 ± 5 % and a light period of 16 h. Switching behavior of the predatory mite was studied on the different ratios (10:90, 20:80, 30:70, 40:60, 50:50, 60:40, 70:30: 80:20 and 90:10 egg: adult female) of egg and adult female of the two-spotted spider mite. According to results obtained, in no-choice preference (without B. bassiana), the highest preference of predatory mite P. persimilis was observed to egg stage (15.22 ± 0.57 egg). The lowest feeding was recorded on the adult female of two spotted spider mite (2.33 ± 0.50 adult female). In this test (with B. bassiana), the highest and lowest feeding rate was recorded on the larvae and adult male of T. urticae (4.90 ± 0.64 larvae and 1.30 ± 0.40 adult male, respectively). In choice preference (without entomopathogenic fungus), the highest feeding rate was observed on egg stage (14.75 ± 0.56 egg). Furthermore, predatory mite P. persimilis has the lowest preference to adult male (0.25 ± 0.16 adult male). In this test (with B. bassiana) the highest and lowest feeding rate was recorded on larvae (9.90 ± 0.53 larvae) and adult female (0.20 ± 0.13 adult female), respectively. In switching assay (without entomopathogenic fungus), P. persimilis was changed its feeding preference from egg to adult female in low density of egg stage. When the egg was treated with B. bassiana, the switching behavior was observed with higher severity. Our findings confirmed significant effects of B. bassiana on preference and switching behaviors of P. persimilis and therefore, during simultaneous application of these natural enemies, more attention should be devoted to evaluate their possible interactions.
Keywords
interactions, Natural enemies, Foraging behaviors, biological control