جلب نماتود بیمارگرحشرات Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) به گیاهخواری در سطح ریشه‌ی گیاه سیب‌زمینی
کد مقاله : 1997-23IPPC
نویسندگان
1ferdowsi university
2گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
3گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4University of Florida /UF
چکیده
جلب نماتود بیمارگرحشرات Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) به گیاهخواری در سطح ریشه‌ی گیاه سیب‌زمینی
مهناز حسنی کاخکی1، جواد کریمی1و*، مجتبی حسینی1، فهیم البرای2، لوکاز استلینسکی2 و لری دانکن2
1- گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران و 2- مرکز تحقیقات و آموزش مرکبات، دانشگاه فلوریدا، لیک آلفرد، ایالات متحده امریکا.
آدرس پست الکترونیکMahnaz.Hassani.K@gmail.com
چکیده
در سال‌های اخیر، در گونه‌ی گیاهی مختلف، جلب شدن دشمنان طبیعی به‌سمت گیاهان آسیب‌دیده دراثر گیاهخواری، در قالب برهم‌کنش-های سه سطح غذایی مورد توجه قرار گرفته است. نماتودهای بیمارگر حشرات یکی از گروه‌هایی هستند که به گیاهخواری پاسخ می‌دهند که باعث افزایشمیزان اثربخشی آنها به‌عنوان عوامل کنترل بیولوژیک آفات خاکزی افزایش شده است. در این مطالعه، پاسخ نماتود بیمارگر Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) به گیاهخواری Diaprepes abbreviates (Coleoptera: Curculionidae) در سطح ریشه‌ی پنج رقم سیب‌زمینی شامل دو رقم تجاری (Red Pontiac و Atlantic)، یک رقم هیبرید (Rosa ) و دو رقم وحشی (FG15 301 و High calcium) توسط سیستم الفاکتومتر دوبازویی حاوی شن، به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های حاصل از بررسی پاسخ نماتود بیمارگر S. diaprepesi ، با آزمونt جفت نشده در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 (P ≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که در دو رقم Rosa(01/0P< و 83/3=18و1 t) و FG15 301 (01/0P< و 68/3= 18و1t) تفاوت معنی‌داری در پاسخ نماتودها نسبت‌به گیاه آسیب‌دیده وجود دارد. در رقم‌های تجاری Red Pontiac و Atlantic و همچنین رقم وحشی High Calcium تفاوت معنی‌داری در خصوص جلب شدن S. diaprepesi به‌سمت گیاه آسیب‌دیده از گیاهخواری و گیاه شاهد مشاهده نگردید. این تفاوت در میزان جلب شدن نماتود در این دو واریته می‌تواند به دلایل متفاوتی از جمله تفاوت در مورفولوژی ریشه و یا وجود پیام‌رسان‌های شیمیایی خاصی باشد که دارای تأثیر معنی‌داری روی نتیجه نهایی برهم‌کنش این سه سطح غذایی است. شناسایی سمیوکمیکال‌های احتمالی، به‌صورت بالقوه‌ای می‌تواند به بهبود اثربخشی کنترل بیولوژیک آفات سیب‌زمینی توسط نماتودهای بیمارگر حشرات، کمک نماید.
واژگان کلیدی: ، نماتودهای بیمارگر حشرات، برهم‌کنش‌های سه سطح غذایی، گیاهخواری، سیب‌زمینی، کنترل بیولوژیک.
مهناز حسنی کاخکی1، جواد کریمی1و*، مجتبی حسینی1، فهیم البرای2، لوکاز استلینسکی2 و لری دانکن2
1- گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران و 2- مرکز تحقیقات و آموزش مرکبات، دانشگاه فلوریدا، لیک آلفرد، ایالات متحده امریکا.
آدرس پست الکترونیکMahnaz.Hassani.K@gmail.com
چکیده
در سال‌های اخیر، در گونه‌ی گیاهی مختلف، جلب شدن دشمنان طبیعی به‌سمت گیاهان آسیب‌دیده دراثر گیاهخواری، در قالب برهم‌کنش-های سه سطح غذایی مورد توجه قرار گرفته است. نماتودهای بیمارگر حشرات یکی از گروه‌هایی هستند که به گیاهخواری پاسخ می‌دهند که باعث افزایشمیزان اثربخشی آنها به‌عنوان عوامل کنترل بیولوژیک آفات خاکزی افزایش شده است. در این مطالعه، پاسخ نماتود بیمارگر Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) به گیاهخواری Diaprepes abbreviates (Coleoptera: Curculionidae) در سطح ریشه‌ی پنج رقم سیب‌زمینی شامل دو رقم تجاری (Red Pontiac و Atlantic)، یک رقم هیبرید (Rosa ) و دو رقم وحشی (FG15 301 و High calcium) توسط سیستم الفاکتومتر دوبازویی حاوی شن، به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های حاصل از بررسی پاسخ نماتود بیمارگر S. diaprepesi ، با آزمونt جفت نشده در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 (P ≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که در دو رقم Rosa(01/0P< و 83/3=18و1 t) و FG15 301 (01/0P< و 68/3= 18و1t) تفاوت معنی‌داری در پاسخ نماتودها نسبت‌به گیاه آسیب‌دیده وجود دارد. در رقم‌های تجاری Red Pontiac و Atlantic و همچنین رقم وحشی High Calcium تفاوت معنی‌داری در خصوص جلب شدن S. diaprepesi به‌سمت گیاه آسیب‌دیده از گیاهخواری و گیاه شاهد مشاهده نگردید. این تفاوت در میزان جلب شدن نماتود در این دو واریته می‌تواند به دلایل متفاوتی از جمله تفاوت در مورفولوژی ریشه و یا وجود پیام‌رسان‌های شیمیایی خاصی باشد که دارای تأثیر معنی‌داری روی نتیجه نهایی برهم‌کنش این سه سطح غذایی است. شناسایی سمیوکمیکال‌های احتمالی، به‌صورت بالقوه‌ای می‌تواند به بهبود اثربخشی کنترل بیولوژیک آفات سیب‌زمینی توسط نماتودهای بیمارگر حشرات، کمک نماید.
واژگان کلیدی: ، نماتودهای بیمارگر حشرات، برهم‌کنش‌های سه سطح غذایی، گیاهخواری، سیب‌زمینی، کنترل بیولوژیک.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی:؛ نماتودهای بیمارگر حشرات؛ برهم‌کنش‌های سه سطح غذایی؛ گیاهخواری؛ سیب‌زمینی؛ کنترل بیولوژیک
موضوعات
Title
Potato root herbivory attracts the entomopathogenic nematode Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae)
Authors
javad karimi, Mahnaz Hassani, mojtaba hosseini, Larry W Duncan
Abstract
Potato root herbivory attracts the entomopathogenic nematode Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae)
Mahnaz Hassani Kakhki1, Javad Karimi1, Mojtaba Hosseini1, Fahim El Borai2, Lukasz Stelinski2 and Larry Duncan2
1. Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran and 2. Citrus research and education center, University of Florida, Lake Alfred, USA
Email: Mahnaz.Hassani.K@gmail.com
In recent years, the attraction of natural enemies to herbivory injured plants has been documented to be a common tritrophic interaction. Entomopathogenic nematodes (EPN) are one group of natural enemies that respond to root herbivory, thereby increasing their effectiveness as biological control agents of soil borne insect pests. In this study, the response of the EPN Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) to herbivory by larvae of the weevil Diaprepes abbreviatus (Coleoptera: Curculionidae) on five different varieties of potato roots, including two commercial (Red Pontiac and Atlantic), a hybrid (Rosa) and two wild varieties was investigated using a soil-matrix olfactometer with two arms. The responses of S. diaprepesi toward either the healthy or the herbivory injured plants were analyzed by independent t-test (P ≤0.05). Nematodes migrated preferentially toward the herbivory injured roots of two varieties, Rosa (T(1, 18)=3.83; P<0.01) and FG15 301 (T(1, 18)=3.68; P<0.01). There were no significant differences in the attraction of entomopathogenic nematodes to either treatment in Red Pontiac and Atlantic as well as the wild cultivar, High Calcium. The differences between nematode reactions to the potato genotypes may be due to the different morphology of the roots or the presence of specific infochemicals in Rosa and F15 301. Identification of these putative semiochemicals, could potentially improve the efficacy of entomopathogenic nematodes as biological control agents of potato pests.
Keywords: entomopathogenic nematodes, tritrophic interaction, herbivory, potato, biological control.
Mahnaz Hassani Kakhki1, Javad Karimi1, Mojtaba Hosseini1, Fahim El Borai2, Lukasz Stelinski2 and Larry Duncan2
1. Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran and 2. Citrus research and education center, University of Florida, Lake Alfred, USA
Email: Mahnaz.Hassani.K@gmail.com
In recent years, the attraction of natural enemies to herbivory injured plants has been documented to be a common tritrophic interaction. Entomopathogenic nematodes (EPN) are one group of natural enemies that respond to root herbivory, thereby increasing their effectiveness as biological control agents of soil borne insect pests. In this study, the response of the EPN Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) to herbivory by larvae of the weevil Diaprepes abbreviatus (Coleoptera: Curculionidae) on five different varieties of potato roots, including two commercial (Red Pontiac and Atlantic), a hybrid (Rosa) and two wild varieties was investigated using a soil-matrix olfactometer with two arms. The responses of S. diaprepesi toward either the healthy or the herbivory injured plants were analyzed by independent t-test (P ≤0.05). Nematodes migrated preferentially toward the herbivory injured roots of two varieties, Rosa (T(1, 18)=3.83; P<0.01) and FG15 301 (T(1, 18)=3.68; P<0.01). There were no significant differences in the attraction of entomopathogenic nematodes to either treatment in Red Pontiac and Atlantic as well as the wild cultivar, High Calcium. The differences between nematode reactions to the potato genotypes may be due to the different morphology of the roots or the presence of specific infochemicals in Rosa and F15 301. Identification of these putative semiochemicals, could potentially improve the efficacy of entomopathogenic nematodes as biological control agents of potato pests.
Keywords: entomopathogenic nematodes, tritrophic interaction, herbivory, potato, biological control.
Keywords
Keywords: entomopathogenic nematodes, tritrophic interaction, herbivory, potato, biological control