بررسی اثر بازدارندگی گونه های مختلف تریکودرما بر Armillaria mellea عامل پوسیدگی آرمیلاریایی پسته
کد مقاله : 1969-23IPPC
نویسندگان
1کرمان، خیابان جهاد، کوچه 17، پلاک 25
2رفسنجان، خیابان اقتصاد، کوچه کارگر 28
3رفسنجان، میدان شهید حسینی، پژوهشکده پسته
چکیده
بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی می تواند باعث مرگ و میر درختان پسته شده و خسارت زیادی را به باغ ها وارد نماید. کنترل این بیماری با استفاده از قارچکش ها بسیار هزینه بر و مشکل و در بیشتر موارد ناموفق می باشد لذا نقش عوامل بیوکنترل به خصوص گونه های تریکودرما در کنترل این بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق اثر بازدارندگی 8 جدایه Trichoderma harzianum و یک جدایه از گونه های T. crassum و T. asperellum جداشده از خاک باغ های پسته بر رشد Armillaria mellea مورد بررسی قرار گرفت. در آزمون کشت متقابل، A. mellea در مرکز پتری های 8 سانتی متری حاوی محیط کشت سیب زمینی-دکستروز-آگار (PDA) و جدایه های تریکودرما با فاصله 2 سانتی متری در دو طرف کشت داده شدند. در آزمون ترکیبات فرار نیز پس از کشت جداگانه A. mellea و جدایه های تریکودرما در پتری های حاوی محیط PDA، درِ پتری ها برداشته شده و پس از گذاشتن پتری ها روی یکدیگر، با استفاده از پارافیلم دور دو عدد پتری کاملا پوشانده شد. این مجموعه پتری ها طوری نگهداری شدند که پتری حاوی تریکودرما در قسمت زیر قرار گیرد. پس از 5 و 10 روز، قطر کلنی های A. mellea با استفاده از خط کش اندازه گیری شده و با مقایسه با شاهد، درصد بازدارندگی جدایه های تریکودرما محاسبه گردید. نتایج نشان داد جدایه های مختلف T. harzianum دارای اثر بازدارندگی متفاوتی بر رشد بیمارگر در هر دو آزمون کشت متقابل و ترکیبات فرار می باشند. در کشت متقابل، جدایه Th 825 بیشترین (37 درصد) و Th8219 کمترین (29 درصد) اثر بازدارندگی را نشان دادند که دارای اختلاف معنی دار در سطح 1 درصد بود. دو گونه Tc 8222 و Ta 8378 به ترتیب با 32 و 31 درصد در مقایسه با Th825، به طور معنی داری اثر بازدارندگی کمتری را نشان دادند. در آزمون تولید ترکیبات فرار، جدایه های Ta 8378 و Th8219 با 5/28 و 1/28 درصد بیشترین و Tc 8222 با 13 درصد کمترین اثر بازدارندگی بر رشد آرمیلاریا را نشان دادند. اثر بازدارندگی سایر جدایه های T. harzianum حدوواسط جدایه های فوق بود. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که مکانیزم اثر بازدارندگی جدایه های مختلف تریکودرما بر رشد A. mellea متفاوت بوده و همچنین در میان جدایه های متعلق به یک گونه نیز اختلاف زیادی از نظر تاثیر بر رشد A. melleaوجود دارد. به نظر می رسد که با انجام آزمون های تکمیلی و تست های گلخانه ای بتوان جدایه های تریکودرمای با کارایی بالا را انتخاب نموده و از آنها در کنترل بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه پسته استفاده نمود.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Study of inhibitory effects of Trichoderma species on Armillaria mellea, the causal agent of Armillaria root rot of pistachio
Authors
zohre Miri, Fatemeh Hasanzadeh Davarani, Masoomeh Haghdel
Abstract
Armillaria root rot can cause mortality of pistachio trees and damage to orchards. Control of this disease using fungicides is very costly and in most cases unsuccessful. Therefore, the role of biocontrol agents especially Trichoderm species in controlling the disease is very important. In present study, the inhibitory effect of 8 isolates of Trichoderma harzianum and one isolate of T. crassum and T. asperellum isolates collected from pistachio orchards were investigated on Armillaria mellea growth. In dual culture test, A. mellea was cultured in 8 cm petri dishes containing potato-dextrose agar (PDA) and Trichoderma isolates at 2 cm spacing on both sides. In the test of volatile compounds, A. mellea and Trichoderma isolates were inoculated in center of petri dishes separately and the lid of each dish was replaced by a bottom containing PDA inoculated with a test fungus. The two dishes were taped together with parafilm, compeltely. The Petri dishes was kept so that petri containing Trichoderma was placed below. After 5 and 10 days, the diameter of A. mellea colonies was measured using a ruler and after comparing with the control, the inhibitory percent of the Trichoderma isolates was calculated. The results showed that different isolates of T. harzianum had a different inhibitory effect on the pathogen growth in dual culture and volatile compounds tests. In dual culture test, Th 825 (with 37%) and Th 8219 (with 29%) showed the highest and lowest inhibitory effect. Tc 8222 and Ta 8378 with 32 and 31% showed lower inhibitory effect compared with Th825. In volatile compounds test, Ta 8378 and Th8219 isolates had the highest inhibitory effect with 28.5 and 28.1%, and Tc 8222 with 13% had the least inhibitory effect on Armillaria growth. The inhibitory effect of the other isolates of T. harzianum was intermediate of these isolates. In general, the results of present study showed that the mechanism of inhibitory effect of different isolates of Trichoderma on A. mellea growth are varied and also there was a significant difference between the isolates belonging to one species in terms of effect on A. mellea growth. It seems that with supplementary studies and greenhouse tests, effective isolates of Trichoderma can be selected and used to control Armillaria root rot in pistachio orchards.
Keywords
biological control, Volatile metabolites, Honey mushroom