اثرات کشندگی و زیرکشندگی ایندوکساکارب، لوفنورون و فلوبن‌دی‌آمید روی سن شکارگر Nesidiocoris tenuis
کد مقاله : 1861-23IPPC
نویسندگان
1رفسنجان میدان 22 بهمن
2گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان، ایران
چکیده
شب‌پره پشت الماسی Plutella xylostella (Lepidoptera: Plutellidae)، به عنوان یکی از آفات مهم گیاهان خانواده چلیپائیان در سراسر جهان شناخته شده است. یکی از عوامل کنترل بیولوژیک مؤثر روی این آفت، سن شکارگر Nesidiocoris tenuis (Hemiptera: Miridae) می‌باشد. این سن شکارگر روی آفات مختلفی از جمله شته‌ها، کنه‌های تارعنکبوتی، سفیدبالک‌ها، مینوزهای برگ و لارو بالپولک‌داران تغذیه می‌کند. در این پژوهش اثرات زیرکشنده آفت‌کش‌های ایندوکساکارب، لوفنورون و فلوبن‌دی‌آمید روی پارامترهای جمعیت پایدار N. tenuis با تغذیه از لارو شب‌پره پشت الماسی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش‌های زیست‌سنجی به روش باقی مانده‌ی سم روی پوره‌های سن آخر (سن 5 ) شکارگر، در اتاق رشد با دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره روشنایی 16 ساعت و تاریکی 8 ساعت انجام گرفت. مقدار LC50 آفت‌کش‌های ایندوکساکارب، لوفنورون و فلوبن‌دی‌آمید روی پوره‌های سن آخر شکارگر به ترتیب 89/7764، 08/702 و 20/4550 میکروگرم بر میلی‌لیتر به دست آمد. به‌منظور ارزیابی اثرات زیر کشندگی ایندوکساکارب، لوفنورون و فلوبن‌دی‌آمید روی پارامترهای جمعیت پایدار سن شکارگر از غلظت LC25 استفاده شد. بعد از تیمار پوره‌های سن 5 با استفاده از دز زیرکشنده، تعداد نتاج تولید شده توسط هر فرد ماده در هر روز تا زمان مرگ آخرین حشره ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده‌های مربوطه با استفاده از نرم‌افزار Two-Sex-MSchart 2016 صورت گرفت. نتایج نشان داد ایندوکساکارب روی پوره‌های سن آخر سن شکارگر سمیت کمتری را نسبت به دو آفت‌کش دیگر داشت. بیشترین مقدار نرخ خالص تولیدمثل (R0) سن شکارگر در تیمار فلوبن‌دی‌آمید 17/0±70/7 نتاج ماده و کمترین مقدار در تیمار لوفنورون معادل 18/0±48/4 نتاج ماده تعیین گردید. همچنین بیشترین و کمترین مقدار متوسط مدت زمان یک نسل (T) این شکارگر در تیمار ایندوکساکارب و فلوبن‌دی‌آمید به ترتیب 07/0±68/32 و 05/0±70/31 روز ثبت شد. مقادیر نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r)شکارگر در تیمارهای ذکر شده به ترتیب معادل 04/0، 44/0 و 06/0 بر روز محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد آفت‌کش لوفنورون روی دوره زندگی سن شکارگر N. tenuis اثرات منفی داشت.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Lethal and sublethal effects of indoxacarb, lufenorun, and flubendiamide on predatory bug Nesidiocoris tenuis
Authors
Mina Ghaderpour, Kamran Mahdian, Shahnaz Shahidi
Abstract
The diamondback moth, Plutella xylostella (Lepidoptera: Plutellidae), is known as one of the major pest of cruciferous plants through the world. Nesidiocoris tenuis (Hemiptera: Miridae) is one of the most important biological control agents on this pest. This mirid bug feeds on greenhouse pests, such as aphids, spidermites, whiteflies, leafminers, and larvae of lepidopterans. In the current study, the sublethal effects of the widely used insecticides, indoxacarb, lufenorun, and flubendiamide, were investigated on the stable population parameters of N. tenuis, fed on P. xylostella larvae. Bioassay tests were carried out by using the residual toxicity method on the fifth instar nymphs of N. tenuis at 25 ± 2 oC, 60 ± 5% RH, and photoperiod 16:8 L: D. The amounts of LC50 of indoxacarb, lufenorun and, flubendiamide on the fifth instar nymphs of N. tenuis were 7764.89, 702.08 and 4550.20 µg/ml, respectively. LC25 concentration was applied to investigate the effects of insecticide. After fifth instar nymphs treatment was done by applying the sublethal dose, the oviposition of females were recorded daily untill death. Data analysis was carried out by the Two-Sex-MSchart 2016. The results showed that the toxicity of indoxacarb on the fifth instar nymphs of predator is less than two other pesticides. The highest net reproductive rate (R0) of the predator was in flubendiamide (7.70 ± 0.17) in (female) and the lowest was in lufenorun (48.4 ± 0.16 ) in (female). Also, the highest and lowest mean generation time (T) of this predator in the treatment of indoxacarb and flubendiamide were 32.68 ± 0.07 and 31.77 ± 0.05 days, respectively. The calculated intrinsic rates of increase (r) were 0.04, 0.44 and 0.06 per day, respectively. The results of this study showed that lufenorun had negative effects on the predator life.
Keywords
Bioassay, Stable population parameters, Sublethal effects